Nieuwe ervaringen en een top begin van 2014!

Hallo luitjes, hier weer even een update. Ik hoop dat voor jullie allemaal 2014 goed is begonnen. Ik had in ieder geval geen beter begin kunnen wensen! En ga dan ook met veel vertrouwen, plezier en goede moed het nieuwe jaar in.

Niet alleen heb ik vlak voor kerst meubels gekocht (ja ik weet het schaam, schaam, ik heb nog steeds geen foto van mijn kamer naar jullie toegestuurd, compleet vergeten), ik ben ook nog is op vakantie geweest! Kerst hebben we doorgebracht bij de familie van Esteban. Dat was een hele ervaring opzich. Aan het begin van de avond moest de helft van de familie naar buiten en de andere helft bleef binnen. Met de deur dicht zongen we een lied over hoe Jezus en Maria van hot naar her liepen op zoek naar een rust plek. Aan het einde van het lied werden we binnen gelaten, net zoals Jezus en Maria die uiteindelijk een plek vonden. Binnen zongen we nog een paar liedjes, waarvan ik de melodie wel kenden maar de Spaanse tekst toch wel een uitdaging was. Daarna was het tijd om het kindje Jezus aan de kleden en in zijn krib te leggen. Want zoals ik gewend ben in Nederland ligt hier het kindje Jezus niet al in zijn krib. Wat opzich heel logisch is want de dagen voor kerst bestond hij nog helemaal niet. Dus kleertjes aan en dan met een ander liedje is het tijd om hem in zijn kribbetje te leggen. Na nog wat gebedjes met de Maria krans was het tijd om te gaan eten, jeej! Ik heb heerlijke pannenkoeken gebakken met aardbeitjes, uiteraard viel dat goed in de smaak bij iedereen :). Later op de avond zijn we nog naar andere familieleden toegegaan om nog even een biertje te doen. In Mexico hebben ze maar 1 dag kerst, 'tweede kerstdag' bestaat niet en moet iedereen gewoon weer aan het werk (behalve leraren dan). Kerst wordt dus gevierd op kerstavond en 1e kerstdag is voornamelijk om daar van uit te rusten.

Ik had 2 volle weken doorbetaalde vakantie. Wat een luxe! Gelukkig kon Esteban een paar dagen vrij krijgen en zijn we lekker de hort op gegaan. 31 december verlieten we Guadalajara om na een verschrikkelijke reis door de bergen met regen en mist en kou en donker, uiteindelijk heel aan te komen in Sayulita, een klein plaatje aan de kust. We kwamen daar ongeveer om 9 uur aan op oudejaarsavond. We hadden voor de eerste 2 dagen een hotelletje gereserveerd en daarna zouden we gaan kamperen! Oudejaarsavond zijn we naar het centrum gegaan en hebben we naar een live bandje staan luisteren bij een bar op het centrale plein. Waar we waarschijnlijk door de vermoeidheid van de reis na 1 bier en 2 tequila al behoorlijk aangeschoten waren en het heel erg naar ons zin hadden. Wat hebben we gelachen, en nog meer de volgende dag toen we ons beseften dat we echt eigenlijk geen druppel hadden gedronken en ik toch met een kleine kater wakker werd.

Het was een beetje regenachtig de eerste 2 dagen van de vakantie maar niet koud. Heerlijk aangename temperatuur in vergelijking met Guadalajara. Want ook al is het hier niet echt koud, 's nachts en 's morgens is het toch wel behoorlijk fris. Dit heeft er voor gezorgd dat 4 dagen nadat we terug kwamen ik stront verkouden was en geen stem meer had. Verschrikkelijk, nu 2 weken later loop ik nog steeds te snotteren en te hoesten. Maargoed, veel groente en fruit eten en zo hopelijk mijn weerstand verhogen. Na de eerste 2 dagen hebben we volop zon gehad wat een perfecte timing was voor onze kampeer dagen. Vanaf Sayulita gingen we naar Puero Vallarta waar we een dagje hebben doorgebracht. Op de weg terug naar Sayulita, waar we eigenlijk wilden gaan kamperen, stopten we in Bucerias om wat te eten. Bucerias is een klein plaatsje, ook aan de kust maar niet echt toeristisch. Het bleek dat we hier gewoon op het strand konden kamperen zonder te betalen. Dat leek ons een uitstekend plan. Dus tentje op gezet en daar hebben we de nacht onder de sterren met het geluid van de golven doorgebracht. Ik laat het nu wel erg mooi klinken want de eerste nacht heb ik bijna geen oog dicht gedaan. Het tentje was een beetje klein waardoor ik niet op mijn buik gestrekt kon liggen, en laat ik nou altijd zo slapen... De volgende dat wilden we eigenlijk verder gaan en een andere plek zoeken om te kamperen. Maar we waren uber lui en daardoor hebben we de hele dag voor pampus in de zon gelegen met factor 60. De tweede nacht beter geslapen met de tent open om zo met mijn voeten buiten de tent maar op mijn buik te kunnen slapen :)

Na twee nachtjes vallende sterren te hebben gekeken onder het genot van een likeur 43 was het tijd om verder te gaan. Op naar La tovara, een gebied met mangroves en krokodillen. Hier zijn we met een boot krokodillen gaan zoeken om uiteindelijk in een met gaas afgezet gebied te gaan zwemmen. Ik voelde me niet helemaal op mijn gemak daar.. Daarna gingen we naar San Blas, waar we eigenlijk wilden gaan kamperen op het strand maar na heerlijk te hebben gegeten tussen een soort muggen die heel klein zijn en typisch voor dat gebied, en ik dus helemaal lek werd geprikt, leek het ons en vooral mij niet zo verstandig daar langer te blijven. Dus op naar Tepic waar een broer van Esteban woont. Hier hebben we de nacht doorgebracht om de volgende dag naar Santa Maria del Oro te gaan. Een krater gevuld met water. Mooie natuur en heerlijk gegeten, een goede afsluiter van de vakantie.

De volgende dag was het weer tijd voor de realiteit, aan de arbeid! Gelukkig vind ik me werk leuk en vond ik het dus ook niet erg om weer te beginnen. 2014 is een jaar van de veranderingen hier in Mexico. De nieuwe regering heeft zoals ik in mijn vorige verslag ook al iet weten een paar hervormingen doorgevoerd. Afgelopen vrijdag heb ik een vergadering gehad van mijn werk. Iedereen zit met zijn handen in het haar want; er moet belasting betaald gaan worden. Natuurlijk is het iets wat aan het begin vervelend is, maar wij betalen in Nederland al jaren belasting. Als je een baan hebt heb je een bruto salaris en een netto salaris en dat is precies wat hier nu ook doorgevoerd word. 20% van je salaris moet ingeleverd worden aan de overheid. Het verschil in Nederland is alleen dat de regering niet zo corrupt. Het geld gaat hier direct in de zakken van de leiders en zo zal het Mexico dus niet echt verder helpen. Een ander verschil is dat we in Nederland met een druk op de knop geld terug krijgen van de belasting. Hier zeggen ze dat je ook geld terug krijgt, maar waarschijnlijk gaat daar veel papierwerk, energie en tijd in zitten. Daarom nemen veel mensen de moeite niet en dat is natuurlijk precies wat de regering wil.

Dat het nu echt noodzakelijk is om mijn visum te hebben is wel duidelijk. Na de vergadering heb ik nog een heel gesprek gehad met mijn baas. Ik werk in de ochtenden op een kleuterschool, maar die staat onder toezicht van een overheidsinstantie. Er wordt dus enorm veel risico genomen om mij daar te laten werken zonder papieren want 1 controle en ze vallen door de mand. Hierdoor is het waarschijnlijk mijn laatste maand dat ik daar werk, want ze willen gewoon het risico niet lopen en ik geef ze geen ongelijk. Je vraagt je natuurlijk af waarom we nog niet zijn begonnen met mijn visum aanvraag? Dat heeft te maken met het feit dat door de hervormingen ze nieuwe bedrijven aan het starten zijn en het bedrijf waar ik dus werk officieel niet meer bestaat. In februari zal waarschijnlijk het nieuwe bedrijf geregistreerd zijn en dan kunnen we beginnen met de aanvraag van mijn visum. Nu er wat druk achter zit voor hun ook, verwacht ik dat ik in april (misschien een mooi verjaardagskadootje) eindelijk mijn visum in ontvangst mag nemen. Laten we het hopen want ik word hier niet echt heel vrolijk van! :( Maar ik kan voorlopig wel nog blijven werken voor de bedrijven waar ik Engelse les geef, dus zonder inkomen zal ik niet komen te zitten. Dat is dan nog iets positiefs.

Verder doe ik nog steeds leuke dingen. Zo zijn we afgelopen vrijdag naar een karaoke bar geweest en heb ik drie uur lang romantische Spaanse muziek moeten aanhoren, want op zichzelf niet zo erg is maar als dat wordt gezongen door dames die niet echt kunnen zingen is het behoorlijk lang! Vandaag gaan we waarschijnlijk naar Matatlan, een klein plaatsje waar de familie van Esteban vandaan komt. Er zijn daar nu feesten, waarvoor weet ik eigenlijk niet zo goed haha. Maar feestjes zijn altijd leuk :)

Ik geloof dat jullie zo weer aardig bij gepraat zijn. Voor mij is het tijd om mijn bed te verlaten, een douche te nemen en naar buiten te gaan. Ik moet de kerstboom weg gaan brengen naar de versnipperaar, op de fiets. Ik ben benieuwd hoe ik dat ga doen :)

Eind van deze maand komt mijn pa naar Guadalajara, ik ben al een beetje aan het opschrijven wat ik hem allemaal wil laten zien. We wilden naar een mooie plaats gaan in Michoacán, maar daar is afgelopen week de hel losgebroken tussen de narcotrafico en lokale inwoners. Snelwegen zijn afgezet en al die ongein, dus is het niet heel verstandig om die kant op te gaan de komende tijd. Helaas. Maar we hebben al een vervangende trip dus ons vermaken doen we wel.

Tot snel!