Señora Gutierrez

Velen vragen me wat voor achternaam ik nu heb. Helaas werkt het hier in Mexico wat anders dan in Nederland. Hier houdt iedereen lekker zijn eigen naam. Dus ik ben nog altijd een van Oossanen. Er zijn wel manieren om mijn naam te veranderen in Gutierrez (Esteban´s achternaam), bijvoorbeeld door een nieuw paspoort aan te vragen in Nederland met mijn man´s naam en dan kan ik met mijn paspoort mijn naam hier ook laten veranderen. Maar dat is een hoop gedoe en papier werk. Bovendien wordt het dan ook waarschijnlijk extra lastig als we kinderen krijgen want die zouden dan Gutierrez-Gutierrez heten ipv Gutierrez-van Oossanen. Hier krijg je namelijk nog namen van beiden ouders. Dus ik heb besloten het gewoon lekker zo te laten. Wel geef ik zelf vaak mijn man´s naam door omdat dat gewoon een stuk herkenbaarder en dus makkelijker is.

Ik ga dus nu al 1.5 maand door het leven als een señora in plaats van señorita. Ik moet zeggen dat er weinig veranderingen zijn. Vaak is het voor mensen hier een grote verandering aangezien na het trouwen de meeste pas gaan samenwonen. Gelukkig was dat bij ons niet het geval en vervolgen wij dus ons oude leventje. De bruiloft was een super leuke gezellige dag met veel familie, kinderen en vrienden. Er wordt je vaak gezegd dat je vollop van je trouwdag moet genieten want de dag gaat zo voorbij en ik kan mij daar nu voorledig bij aansluiten. Onze trouwdag was ook wel wat aan de korte kant want iedereen wilde voor het donker toch wel naar huis aangezien het nog wel een stukje rijden was.
Esteban en ik zijn getrouwd in een klein dorpje waar zijn vader vandaan komt. In dit dorpje hebben we eind vorig jaar een stuk land gekocht en dat hebben we zoveel mogelijk opgeknapt voor de bruiloft. In januari waren we begonnen met het knippen van het gras en het verwijderen van onkruid, in februari/maart hebben we een klein bungalowtje laten bouwen en begin april hebben we die geverd en de badkamer afgemaakt zodat de gasten in ieder geval naar het toilet konden. Ik moet zeggen dat ik erg blij was dat mijn vader kwam 3 weken voor de bruiloft want die is momenteel bijna een expert in tuinieren en hij heeft ons dan ook super veel geholpen met de tuin. Het hele terras dat om het huis is aangelegd is gedaan bij mn vader. Zonder hem was hem was het nooit afgeweest en had het er nooit zo mooi uitgezien! Ook Esteban zijn vader heeft veel geholpen met de bouw van het huisje, het is altijd moeilijk om de mensen hier in Mexico zelf te laten werken dus zijn vader heeft een oogje in het zuil gehouden. We zijn hier dus ook super dankbaar voor.

De bruiloften zijn wat anders dan in Nederland. Een typisch Mexicaanse bruiloft bestaat uit eerst een kerkdienst, dan een receptie met 3 gangen en vervolgens een feest. De gehele dag is voor iedereen. Vaak zijn bruiloften hier groot, ongeveer 200 tot 250 man is normaal. Je kan je dus wel voorstellen wat er hier wordt uitgegeven gemiddeld aan een bruiloft. Gelukkig waren Esteban en ik het erover eens dat we niet zo een bruiloft wilde. We wilden het simpel, gemakkelijk en knus maken. Dus de keuze om het op ons eigen terrein te doen was snel gemaakt. Wij hadden ongeveer 80 man uitgenodigd en nog iets van 20 kids. Voor de kinderen hadden we een luchtkussen gehuurd en die hebben ze uitstekend vermaakt de gehele dag. Voor de rest hadden we een grote witte tent, tafels en stoelen gehuurd en het eten was een simpele maaltijd. We hebben een mooie dag gehad met een super gezellige sfeer, heerlijk weer en met fijne mensen. We hebben zelfs nog even gedansd aan het einde van de middag!

Al met al dus een geslaagde dag. Na de bruiloft zijn we een weekje op huwelijksreis geweest naar Yucatan, dat is een staat in het oosten van Mexico. We waren hier allebei nog nooit geweest en het is heel gevarieerd: strand, bergen, grotten, cenotes (grotten met water om in te zwemmen) en een stad genaamd Merida. We hebben een heerlijk rustig weekje gehad voordat we weer aan de slag moesten.
Nu weer terug in ons oude leventje en dat bevalt goed. We zijn nog lang niet klaar met het afmaken en opknappen van het stuk land, de bungalow en ook ons huis in Guadalajara is nog niet klaar. Al met al weten waar we voor sparen de komende jaren maar het is leuk om beetje bij beetje alles naar onze wens te maken!

Doordat we zoveel wensen hebben zal het waarschijnlijk voor ons wat lastig zijn om samen naar Nederland te komen in de vakantie periode. Met dit in gedachten heb ik besloten in November naar Nederland te komen om iedereen even te zien. Het is helaas maar een weekje ivm werk, en ik kom alleen, maar ik kijk er naar uit iedereen weer even te zien. Ik kom woensdag avond 9 November aan en zal de 17e weer vertrekken.

Tot dan!