Met een grijns op mijn gezicht....

Ik heb deze keer een heel lijstje gemaakt. Elke keer als ik iets tegen kwam of ervoer (wat een vaag woord) wat ik met jullie wilde delen heb ik het opgeslagen in mijn telefoon. Ik vind het namelijk super leuk en interessant om jullie naast alle dingen die ik doe wat mee te geven over de cultuur hier en de bizarre dingen die ik af en toe tegen kom. Soms zou ik wel eens willen dat ik een camera op mijn hoofd heb, zodat ik op elke moment dat er iets hilarisch gebeurd (en geloof me dat gebeurd vaak) een foto kan nemen en het met jullie kon delen. Dan zouden jullie net zo vaak als ik met een grijns op je gezicht over straat lopen!

De laatste keer vertelde ik dat die avond een spelletjes avond plaats zou gaan vinden hier in huis. En of het gezellig was! Het was de eerste keer dat ik 'al' mijn vrienden die ik in de afgelopen 5 maanden heb ontmoet bij elkaar bracht. En dat was echt super geslaagd. En opeens realiseerde ik me dat daar geen één bij zat waar ik 2 jaar geleden (of ondertussen al 2.5 jaar geleden) veel mee omging. Die 'vrienden' zijn allemaal afgehaakt. Maar geeft niks, het was super leuk tot in de laatste uurtjes, toen ik ze echt het huis uit moest zetten omdat ik 3 uur later weer fris en fruitig op mijn werk moest zijn...

Een paar dagen geleden fietste ik van mijn werk naar huis.. Ik heb vorige week absurd veel gewerkt, omdat een collega spontaan had besloten gewoon niet meer op te komen dagen en mij dus daarmee in de steek te laten... maar ondanks de vermoeidheid was het zo een dag waarin ik plotseling een enorme grijns op me gezicht kreeg door iets wat er om mij heen gebeurde. Eerst stond ik te wachten voor een stoplicht en drong het tot mij door hoe inventief mensen hier zijn. Bij elk stoplicht op een groot kruispunt (en dat is zonder te overdrijven) staan mensen zich als gekken uit te sloven. Als je dat in Nederland zou doen zou je ervoor naar een andere stad reizen om zo te hopen dat je geen bekenden tegen komt die je recht in je gezicht zullen uitlachen voor waar je mee bezig bent.. En als ik me bedenk dat het hier heel normaal is om te doen en dat je echt met iets goeds moet komen om nog indruk te maken op mensen omdat iedereen er zo aan gewend is, is dat voor mij iets heel komisch. Want geloof me, ze zijn heel creatief!

Nog geen 2 blokken verder zijn ze bezig met het uitgraven van de riolering. Ik weet niet wat er mis was maar 3 dagen lang was er een constante rivier voor mijn huis zonder dat het regende. In het begin dacht ik nog dat het zeer lokaal regende de hele tijd, maar op den duur leek mij dat zeer sterk ook aangezien er een naar luchtje in de lucht hing :). Anyways, ze waren aan t graven op een oppervlakte van maximaal 12m2 en ook al fietste ik niet zo hard, het lukte me niet om alle bouwvakkers te tellen, maar ik kwam makkelijk tot de 10.. zo hou je de werkeloosheid wel laag ja, hahaha. Ze liepen elkaar meer in de weg dan dat ze elkaar hielpen en de meerderheid zat of stond toe te kijken. Zoals ik in mijn vorige blog al liet weten, efficiency en productiviteit is hier ver te zoeken. Kan je begrijpen dat ik om zulk soort dingen helemaal in een scheur lig af en toe?

Ik ben achter nog iets gekomen waardoor het lijkt alsof de mensen hier meer vrije tijd hebben terwijl ze meer 'werken' (lees: meer uren doen alsof je werkt). :) Of eigenlijk twee dingen. Ten eerste eten ze warm tussen de middag en 's avonds een klein hapje. Dit houdt in dat als ze thuis komen van werk ze niet eerst hoeven te koken. Veel mensen van mijn leeftijd gaan gelijk uit hun werk wat leuks doen met vrienden. Daarbij komt dat iedereen hier een huishulp heeft. Het is super goedkoop (ongeveer 8 euro per week) om iemand in te huren die elke week je huis schoonmaakt. Ik bedoel je bespaart veel tijd als je alleen je kleding hoeft te wassen!

Ik heb me aardig aangepast aan de relaxte cultuur hier in Guadalajara (ik kan niet voor heel Mexico spreken aangezien ik niet weet hoe het op andere plekken is, ik bedoel Amsterdam is ook heel anders dan Groningen of Maastricht). Maar laatst werd ik toch even met mijn neus op de feiten gedrukt. We gingen bowlen. Iets wat ik enorm leuk vind (ook alleen maar omdat ik er goed in ben denk) en hier betaal je per ronde. In Nederland betalen we per uur. Wat er dus voor zorgt dat je zoveel mogelijk rondes wil spelen in een uur en dus meer gestrest bent om je ronde af te maken dan dat je gezellig aan het kletsen en aan het genieten bent... komt het bekend voor, of ben ik de enige? Ze hadden deze avond een aanbieding, in plaats van per ronde te betalen, betaalde we nu per uur. Dat werd uiteindelijk een frustrerend uurtje voor mij. Want niemand interesseerde het ook maar iets om zoveel mogelijk rondes te doen binnen het uur, zolang het maar gezellig was. Hahaha, en gelijk hebben ze.. maar het was even moeilijk om me daarbij neer te leggen :)

Ay! Ik heb nog zoveel meer te vertellen! Maar het is hier al laat dus ik wil lekker gaan slapen. De reden waarom ik perse nu dit bericht eruit wil sturen is om jullie om te hoogte te brengen van mijn kleine reisje aankomend weekend!! Het is namelijk gebleken dat ik toch het land moet verlaten. Dus ben ik op zoek gegaan naar een goedkoop ticket en het is geworden: SAN FRANSISCO! Dus morgen, of eigenlijk voor jullie vandaag (vrijdag) stap ik op het vliegtuig en verlaat ik voor minimaal 72 uur het land. Het eerste waar ik aan moest denken toen ik San Fransisco zag als goedkope vliegbestemming was "Bassie & Adriaan". Ik kan mij nog heeel goed een afleveren herinneren waarin Bassie & Adriaan naar San Fransisco gaan en daar door een bos lopen met giga grote bomen! Daar ga ik dus zeker weten heen!! :) Heb even gegoogled en het bos heet iets met Redwoods.. Ook kan ik mij heel goed de Alcatraz gevangenis herinneren, want ook daar zijn Bassie & Adriaan in geweest, hoe spannend was die aflevering! Hahaha, goede jeugdherinneringen.. lacht er iemand met me mee??? :D

Drie dagen zal ik dus in Amerika verblijven om vervolgens op dinsdag ochtend 24 september weer het land in te komen. Om 7am om precies te zijn kom ik aan, en om 8 uur moet ik fris en fruitig weer op het werk zijn... Ben benieuwd of ik dat ga redden. Over werk gesproken.. ik heb ontslag genomen!! Hahaha..

Dat klinkt heel ernstig maar dat is het absoluut niet. Ik heb namelijk een betere baan aangeboden gekregen bij een andere (Engelse) school. Hier ga ik echt daadwerkelijk Engelse lessen geven in o.a. bedrijven, op een kleuterschool (3 tot 5 jaar) en aan studenten. Dus in plaats van aanwezig te zijn, moet ik nu lessen voor gaan bereiden en echt voor de klas gaan staan. Even heel wat anders en het is dan ook niet zo relaxt als mijn huidige baantje, maar meer uitdaging, groter leerproces en meer salaris waren genoeg redenen om over te stappen. Ik zal volgende week nog blijven werken bij mijn 'oude' baantje van 8am tot 3pm om vervolgens in de middag trainingen te gaan volgen bij mijn nieuwe baan. De school waar ik heen ga heet: Ingles por Resultados. Vanaf oktober zal ik compleet beginnen met lesgeven op deze school. Deze school staat ook om de hoek van mijn huis, maar ik zal niet altijd hier lesgeven. Ik zou ook moeten reizen naar verschillende bedrijven en naar de kleuterschool, dus helaas kan ik niet meer altijd op de fiets :( Beetje jammer!

Vorige week had ik mijn sollicitatie bij deze nieuwe school. Een zeer special gesprek met een ietwat spirituele man. Ik had een goede binnenkomer waardoor het eerste wat ie tegen me zei was: I like you already. Dus ik kon al niet meer stuk voordat de sollicitatie uberhaupt begon. En daarna begon die te vertellen dat hij zijn 'eigen' mensen, oftewel Mexicanen, altijd heel goed kon lezen, maar dat hij bij buitenlanders altijd wat moeite heeft. Maar hij dacht dat ik oranje en blauw was. Want deze man sorteert mensen in kleuren. Hij legde me daarna in geuren en kleuren (leuke woordspeling) uit wat het verschil was tussen de verschillende kleuren en dat hij erg goed kon opschieten met oranje/blauwe mensen en dat hij geen groene mensen als leraar aannam. Het voelde meer als een therapie sessie dan als een sollicitatie gesprek wat ik hem natuurlijk ook liet weten en dat vond ie weer helemaal geweldig. Haha, kan je je een beetje voorstellen hoe dit gesprek ging? In ieder geval gezellig zitten praten en aan het eind even ter zaken gekomen. Ik heb dus eigenlijk wel een heel goed gevoel bij deze school. Ze zijn super super super georganiseerd (voor mexicaanse begrippen) en je krijgt een behoorlijke bonus elke week als je niet te laat komt. Ondanks deze bonus presteren Mexicanen alsnog om te laat te komen, maar in plaats van dat ze 20 minuten te laat komen zijn ze nu 5 min te laat omdat ze hebben geprobeerd om op tijd te komen. Haha, het werkt dus wel! :)

Ik beloof in mijn volgende blog wat meer over deze nieuwe school te vertellen. Het is jammer dat ik niet meer tijd heb om alles rustig te vertellen nu. Ik ben namelijk echt moe en over 6.5 uur gaat de wekker alweer. Eerst nog even werken tot 3pm en daarna snel wat eten, tas pakken en op naar het vliegveld! San Fransisco here I come...