Bay Islands & Honduras

Zoo daar zijn we weer. Nog steeds levend en nog steeds in Honduras... ook al kan ik Bay Islands geen Honduras noemen. De cultuur en de mensen zijn daar zo verschillend, dat het lijkt alsof je een grens bent over gestoken. De meest gesproken taal hier is engels en je krijgt eigenlijk een beetje een ´jamaica feeling´ hier (ook al ben ik daar nog nooit geweest, zo n idee heb ik er bij :P). Veel gekleurde mensen en rastas! Ze gaan hier ook over een paar maanden strijden voor hun onafhankelijkheid. Ze willen een land op zichzelf worden.

Roatan was geweldig. Even lekker zoals ik al zei begekomen. Heerlijk 2 dagen gedoken wat geweldig was. Ik denk dat ik het hier zelfs beter vond dat in Australie. In het Great Barrier Reef moet je echt 45 minuten met de boot de zee op om koraal te zien wat nog niet is aangetast door de duikers. Veel koraal is verloren in australie en dat is echt zonde. In Roatan hoef je maar 5 minuutjes met de boot en je bent in een totaal andere wereld. Het koraal is schitterend, met veel verschillende gekleurde vissen en met het zonnetje erbij een geweldig avontuur onderwater. Heb zelfs een haai gezien!

De eerste duik was een introductie duik, want na 3.5 jaar niet gedoken te hebben is het wel even goed om je geheugen wat op te frissen. Maar het was allemaal geen probleem en het ging me eigenlijk soepeltjes af. Zoals gewoonlijk ben ik zoals een visje in het water dus aan het oppervlak of diep onderwater, zolang ik kan ademen is het voor mij prima! :)
Daarna nog 3 andere duiken gedaan, die allemaal het geld waard waren. Heb er zelf aan lopen denken om mn advanced open water te doen hier, want het is best goedkoop vergeleken in andere delen van de wereld. Maar ik ga eerst maar is even kijken of ik vaker ga duiken, want zovaak doe ik het niet. Het enige verschil is dat ik nu tot 18 meter onder water mag en met een advanced mag je tot iets van 40 meter...

Na 4 nachtjes was het wel weer mooi geweest en was het weer tijd om me te wagen op de veerboot. Express niet zoveel gegeten, just in case het weer zo heftig was. Maar deze keer viel het erg mee en heb ik niemand over zn nek zien gaan :)
In la Ceiba aangekomen ging ik naar Rio Cangrejal, ongeveer 30 min ten oosten van La Ceiba. Ik was een beetje aan het twijfelen of ik hierheen zou gaan, maar uiteindelijk toch maar besloten om het te doen. En daar ben ik mezelf nu erg dankbaar voor want het was geweldig! Ik verbleef in the Jungle River Lodge en daar waren maar erg weinig reizigers. Gelukkig waren de mensen die er werkten wel super aardig en was het dus heel gezellig. De volgende ochtend deed ik een tour, want als je een tour doet bij hun hoef je niet te betalen voor je nacht. Ik ging... hoe zou ik het noemen. Kennen jullie canopy? Dat is aan een kabel van de ene kant naar de andere kant glijden. Geen idee hoe je dat noemt in het nederlands. Maar het was in ieder geval super gaaf. Leuke foto´s en filmpjes gemaakt. Ook weer veel verschillende dingen geleerd over de natuur. Wat hebben de mensen hier toch veel kennis van verschillende plantjes en diertjes, ongelooflijk.

Ik had bijna besloten om nog een nachtje te blijven, want het was eigenlijk best leuk en heeeel relaxt hier. De omgeving is gewoon fantasties. Maar helaas heb ik niet zoveel dagen meer te gaan en dus die middag vertrokken naar Lago de Yojoa. Ik vertrok om 1.30 en dacht dat dat wel op tijd zou zijn, maar het duurt altijd langer dan verwacht. Ik moest weer overstappen in San Pedro Sula, dat is het punt vanaf waar alle bussen richting alle plekken in honduras vertrekken. Daar stapte ik in een Mochito bus die me zou afzetten voor de deur van het hostal. Tenminste dat zei de lonely planet. In de bus zat ik naast een vrouw waar ik interessante gesprekken mee heb gehad. Natuurlijk weer over het geloof, over relaties en dus in het algemeen over de verschillende culturen. Deze vrouw was ook heel erg traditioneel en erg gelovig. Ze heeft me ongeveer 20 x gevraagd of ik echt niet naar de kerk ga en of ik zeker weet dat ik niet in god geloof. Over huwelijk tussen vrouwen of alleen mannen was ze helemaal flabbergasted. Want God zegt dat dat niet kan. En toen ik aan haar vroeg wat belangrijker was: mensen die zichtzelf kunnen zijn of wat god zegt wat goed is, was ze even stil. Zo had ze het waarschijnlijk nog niet bekeken...

Ik heb namelijk in San Salvador opgetrokken met een homo, en daar ben ik best wel even van geschrokken. Ik Nederland zijn we zo gewend aan dit soort onderwerpen dat je er eigenlijk niet echt over nadenkt hoe het in andere landen is. Deze jongen is 24 en al vanaf jongs af aan was het duidelijk dat hij homo was. Hij heeft nooit een vriendin gehad alleen maar een beetje gedate met jongen, want homo´s zijn er genoeg in El Salvador. Maar hij vertelde me dat het feit dat hij homo is, overduidelijk, wordt absoluut niet geaccepteerd door zijn familie. Het wordt dus niet hardop uitgesproken en ze doen net alsof hij ´normaal´ is. Ook kan hij geen baan vinden omdat bedrijven geen homo´s willen aannemen. Hij probeert dus zo ´normaal´ mogelijk over te komen als hij een solicitatie gesprek heeft, maar dat is eigenlijk onmogelijk. Hoe erg is het dat je niet kan zijn wie je bent. Hij kan nooit zijn vriend mee nemen en voorstellen aan zn familie. Ook op straat kan het niet openlijk worden vertoond 2 mannen.. het lijkt me vreselijk iemand proberen te zijn wat je eigenlijk niet bent.

Dus daarom was ik een beetje fel tegen de mevrouw in de bus, maar ze vatte het goed op gelukkig. Tijdens de busreis kwam het ook met bakken uit te lucht. Als het hier regent, regent het ook behoorlijk en binnen 10 minuten staat de strand blank. Waarschijjnlijk ook omdat ze niet zulke goee rioleringen hebben hier. Regen gaat 9 van de 10 x ook gepaard met onweer en wel zo´n heftige onweer dat je af en toe denkt dat er een foto van je wordt genomen of dat het bijna onmogelijk is om niet geraakt te worden. In zo´n regenbui werd ik dus om 8.30pm afgezet ´voor mijn hotel´, zoals de lonely planet dat zei. Helaas bleek dit niet helemaal waar te zijn en moest ik 10 minuten lopen over een erg donker weggetje met heel veel plassen. Dat was niet zo fijn....

Gelukkig goed aangekomen in het hotel waar ik met liefde werd ontvangen. Ook kwam ik hier weer mensen tegen die ik op mn reis blijf tegen komen en dat is dus wel gezellig. Het hotel waar ik verblijf is ook een bier brouwerij. Dus na een paar verschillende bieren te hebben geproeft was ik een beetje licht in mn hoofdje en ben ik dus maar lekker mn bedje op gaan zoeken.

Vandaag ben ik naar een geweldige waterval geweest van 45 meter hoog, Pulhapenzak. Je kan hier achter de waterval in de grotten komen. Wat geniaal was dat! Een wonder dat ik mn lenzen niet ben verloren want het water komt met een behoorlijke snelheid naar beneden en dat geeft veel wind met zicht mee. En wind en water is geen goede combinatie om goed te kunnen zien met lenzen. Maar het was zeker zekr de moeite waard. Onder de waterval kon je omhoog kijken en zag je dus het water naar beneden vallen. Heel lichtjes zag je de zon door het water heen schijnen, fantasties! Ook weer van lekkere hoogtes af kunnen springen... een geweldige dag dus!

Nu zit ik alweer ongeveer 3 uur achter de computer. Ik ben hier in een klein dorpje, peña blancas, ongeveer 4km van mn hotel. Eindelijk weer een plek waar ze internet hebben of waar ze betaalbaar internet hebben. In Roatan was alles zo super duur. Ik zit hier voor 1 uur op internet voor 15 lempiras en in roatan betaal je dat voor ongeveer 7 minuten. Enn zowaar ik kan hier mn foto´s oploaden. Dusss kijk even 4 verslagen terug en geniet van de foto´s!

Ik ga kijken of ik ook nog tijd heb om deze foto´s te uploaden, maar ze gaan hier bijna dicht dus weet niet of ik dat ga halen. Verder begint het hier ook alweer bijna te regenen en ik moet ook nog terug naaar het hotel.. kijken of ik droog over kan komen.

Morgen ochtend om 6.15 neem ik de bus naar Nicaragua, waar ik zo´n 7 dagen zal verblijven. Ben weer helemaal bijgekomen op Bay Islands, duss tijd om weer van de ene plek naar de andere plek te hoppen.

Tot snel!