Een avontuurlijke tocht naar El Salvador!

Mijn eerste berichtje vanuit El Salvador! Na een super leuke tocht, waar ik jullie zo alles over ga vertellen, kwam ik aan in Juayua (ik heb het al 100x uitgesproken maar alsnog heb ik elke keer weer problemen..:S).

Ik wilde eigenlijk gaan eventjes gaan slapen, maar ik heb teveel dingen in mn hoofd die ik wil vertellen en dus kon ik de slaap niet vatten. Dan maar mn verhaal doen aan jullie, zijn jullie vast ook weer blij mee :)

Mijn laatste verhaal was in Anitgua, dus alles op zn tijd.. eerst even vertellen hoe mijn laatste daagjes waren in Guatemala. Om eerlijk te zijn waren die niet helemaal zoals verwacht. Ik was in San Pedro de la Laguna, lago de atitlan. San Pedro is een toeristisch plaatsje en dat kan je ook wel merken. Ook al waren er niet zo heel veel toeristen toch merkte je aan de locale dat ze gewend waren aan toerisme. Iets wat ik super super irritant vind want als toerist wordt je dus ook echt behandeld. Je moet meer betalen voor alles. Elke keer dat ik een drankje kocht in een winkel, was de prijs verschillend. Voor de boot, om hier te komen is het makkelijste met de boot, betaal je 25 quetzales ipv 10 quetzales zoals de locale mensen. Wel verbleef ik in een super goedkoop hotel, 2 euro per nacht, maar een beetje eenzaam was het wel. Soms is het wel de moeite waard om wat meer te betalen om meer mensen te ontmoeten. Maar ik was toch niet van plan heel lang te blijven. Eigenlijk wilde ik hier gaan paragliden, want daar staat het bekend om, maar het weer viel een beetje tegen en dus ook de hele ervaring. Ik had er spontaan geen zin meer in toen ik hier aankwam en alles er een beetje droevig en regenachtig uitzag. Het lijkt wel nederland.

Zondag, gister, naar de markt geweest in Chichicastenango, ofwel chichi om het makkelijk te houden. Dat is een grote markt ongeveer 1.5 uur van Panajacel, het plaatsje aan de overkant van het meer. Ik vind het openbaar vervoer hier geweldig (zou ik in nederland nooit zeggen) maar het is altijd een avontuur en je mixt jezelf een beetje met de locale bevolking. Dus vertrok ik zondag ochtend in alle vroegte naar Chichi. Daar kwam ik uiteindelijk via: Panajachel - Solola - Los Encuentros, vanwaar ik een mini busje nam naar Chichi. Een hele toch dus. De markt was super en zoals gewoonlijk wilde ik alles kopen. Gelukkig ken ik mezelf een beetje en had ik niet meer geld mee genomen dan dat ik uit wilde geven. Het voelde een beetje alsof ik op een markt liep in mn eigen dorpje. Zoveel bekende kwam ik tegen. Haha het is niet voor niks een populaire markt dus..

Doordat ik maar een beperkt bedrag had meegenomen en veel leuke dingen had gezien (en heb gekocht) kwam ik bijna in de problemen met mn tochtje naar huis. Gelukkig na wat slijmen mocht ik mee terug in een shuttle busje voor toeristen voor een mooi prijsje (al het geld wat ik nog had) Toen ik Aan het wachten was op het busje, kwam er een meisje naar me toe om me iets te verkopen. Ik schatte er zo een jaar of 10 en zo bijdehand. Ik raakte in gesprek met dr en vertelde dr dat ik helemaal geen geld meer had en dus helaas ook niet het mooie poppetje op het magneetje van dr kon kopen. Daar wist ze wel wat op, want ze vond mijn armbandje zo mooi. Dus uiteindelijk na veel getwijfel van haar kant, mocht ik het mooie poppetje op het magneetje ruilen tegen mijn mooie armbandje uit Mexico.. :) Haha, geweldig.

Terug in San Pedro maar snel even naar een geldautomaat, waar ze er maar 1 van hadden en waar mijn pinpas niet werkt... toch wel handig zo´n credit card en nu schijnt dat ik met mn credit kaart geen transactie kosten hoef te betalen... die gaan we dus meer gebruiken.

Die avond, gister dus, na een uur te hebben gewacht op mn wisselgeld in het hotel (sukkel die eigenaar!!!!) even wat gaan drinken met een paar meiden die ik had leren kennen in Antigua en die daar ook waren. Er was een leuk live bandje, maar ik wilde vroeg gaan slapen want vandaag was de grote dag: El Salvador!

Voordat ik mn hele tocht ga vertellen wil ik 2 dingen zeggen: je kan deze tour doen met een shuttle busje voor toeristen, wat natuurlijk super saai is en heel duur. En ten tweede ik vertel dit niet om jullie bezorgd te maken maar meer omdat het iets is wat ik niet wil vergeten en wat erg hoort bij mijn manier van reizen.
Ik vertrok om 7u met de bus van San Pedro naar Guatemala city. Een 4 uur durende busreis met veel mensen en nog steeds wat ongemakkelijk met mn stuitje helaas. Hier begint ook het verhaal dat ik eigenlijk wel naar de wc moest besefte ik ongeveer om 8u. In Guatemala city werd ik gedropt in (denk ik) zona 10, het laaste punt van de bus. Emmmm en nu? Een taxi chaffeur kwam naar me toe en stelde me voor om me naar het busstation te brengen, waar die natuurlijk veel te veel voor vroeg en wat ik daarom afwees.
Ik lees ongeveer 2x per week de krant. Om op de hoogte te blijven van een beetje locale ontwikkelingen maar vooral ook om mn spaans te oefenen. Ik had dus gelezen in de krant van eergister dat de rode bussen in Guatemala gevaarlijk waren voor vrouwen en kinderen omdat ze veel werden lastig gevallen door mannen. Ze willen vanaf 12 juni speciale bussen in gaan zetten in verschillende zones in spits-uren en dan alleen voor vrouwen en kinderen. Dat ik dit had gelezen besefte ik me pas toen ik zo´n bus instapte. In de bus werd ik gelijk geconfronteerd met 2 zwaar bewapende mannen. Gelukkig was er plaats naast een hele aardige oude vrouw, die lekker tegen mn aan begon te kletsen. 10 minuutjes later was ik ergens waar ik blijkbaar kon overstappen op een bus naar de grens, zona 9. Hier werd ik geholpen door een aardige man die alle kanten begon op te rennen om te kijken waar mijn bus ging, er waren er namelijk nogal feel. Wat een drukte daar zeg! Uiteindelijk had ie iemand gevonden die mij kon meenemen naar de juiste bus, maar die had wel haast dus of ik kon rennen. Wat denk je zelf met zo´n tas op mn rug? Dus die werd van me over genomen en hup hup hup rennen! haha... tas de bus in en ik er achteraan. Op weg naar de grens... met nog steeds een gevulde blaas die steeds meer pijn begon te doen. Ik had al niks meer gedronken, maar de hobbelige wegen helpen niet echt...

Naar de grens, Valle Nuevo, was nog iets van 3 uur. En toen we na 2.5 uur stopte bij een bezine pomp om te tanken vroeg ik of ik even snel naar de wc mocht. Dat mocht! Maar helaas was ie buiten gebruik... heb ik weer! Gelukkig stopte hij 10 minuten verder in een klein dorpje voor me om te plassen. Hihi, de hele bus wachten op me, sorry!

Bij de grens overvallen door iedereen die geld wil wisselen. En serieus iemand die zei: geef je paspoort maar dan haal ik een stempel voor je. Staat er gek op me voorhoofd geschreven ofso? Wat een sukkel. Dus na hem te hebben uitgelegd dat ik dat zelf graag wil doen en dus wel gewoon met hem mee loop, liepen ze rustig voor me uit. Bij de balie om Guatemala uit te komen kwam ik 2 heeele aardige mensen tegen uit El Salvador. Een non en een homo, hihi wat een combi. Met hun ging ik in een tuk-tuk, naar de immigratie dienst van El Salvador, waar ik een stempel kreeg en het land in mocht. Dat was wel even handig om lekker met hun mee te lopen, ze konden me alles vertellen. In de bus op weg naar Juayua lekker met ze zitten kletsen en met Viktor, de homo, afgesproken om elkaar weer te ontmoeten in San Salvador, de hoofdstad, waar hij me zal rondleiden en daarna gaan we naar het strand. Prima! Ook met de non gegevens uitgewisseld, ze doet erg veel werk voor dakloze jongeren en ouderen, wie weet wil ik ooit een keertje gaan helpen, ze was zo aardig!

Juayua is lekker rustig. Het is toevallig net gestopt met regenen wat betekend dat ik eindelijk naar buiten kan om wat te gaan eten. Honger! Je merkt dat het regen seizoen is begonnen, verschrikkelijK! Maar het heeft ook wel weer wat met dat onweer erbij. Toen ik in El Salvador aankwam was het echt benauwd warm, maar hier zit je in de bergen en is het dus een beetje frisjes.

Blij om even lekker tot rust te komen hier. Ik ben alleen in het hostal, iedereen vertrekt hier altijd na het weekend omdat er niet zoveel te doen is doordeweeks.. maar de eigenaar is heel aardig dus gezelschap heb ik in ieder geval! :)

Ik moet nog even kijken hoe ik mn tijd in ga plannen, nog maar iets van 24 dagen en dus moet ik wel een beetje gaan bedenken hoe ik mn weg wil gaan vervolgen!

Zo ik hoop dat ik nu eindelijk rustig kan slapen vanavond :)