Ik zeg 3 dingen: GE-WEL-DIG

Zo zou ik het stadje omschrijven waar ik afgelopen weekend ben geweest. Ongeveer 4.5 uur rijden van Guadalajara. Ook wel het stadje van de romantiek genoemd, waar ik me eerst niet zoveel bij kon voorstellen (ben ook nog nooit in Parijs geweest, dus daar heb ik ook nog niet echt een idee bij) maar waar ik het nu absoluut mee eens ben!

Bij aankomst rijd je al door tunnels onder het stadje door. Deze tunnels waren vroeger rivieren, maar nu het water is weggestroomd zijn er wegen van gemaakt. Hierdoor heen rijden is echt indrukwekkend en als je dan uit de tunnels komt valt je mond alleen nog maar verder hopen...

Zoveel kleine gezellige straatjes met fleurige huisjes en balkonnetjes. We kwamen vermoeid aan en wilde eigenlijk gelijk gaan slapen na ingecheckt te zijn in het hostel, maar ik MOEST gewoon een rondje lopen door dit stadje.

En dat gingen we dus ook doen. Uiteindelijk kwamen uit op een plein, dat helemaal overdekt was met bomen. Onder die bomen had je kleine terrasjes. Het was echt vol met mensen en dus hebben wij ons daar leuk bijgevoegd! Een paar mannen stonden muziek te maken en een paar andere mensen stonden daar vrolijk een traditionele dans op te doen.

Toen ik even later op zoek ging naar een taco tent, omdat ik toch wel wat hongerig was, raakte ik in gesprek met en die jongen vertelde me dat het nu nog rustig was op straat. En dat het normaliter nog veel drukker was, maar wel altijd met vrolijke bandjes. Hoe geniaal!

Toen het terras ging sluiten zijn we weer terug gelopen naar ons hostel waar we heerlijk hebben geslapen. De volgende dag hebben we rondgelopen in het stadje en zijn we naar het beroemde 'Callejón del beso' geweest. (steegje van de kus) Dit is de plek waar vroeger een romantisch verhaal heeft afgespeeld van 2 mensen die verliefd waren op elkaar. Een jongen uit de arbeidsklasse en een meid uit een wat rijkere klasse. Het steegje is zo klein dat het balkon van het verliefde stelletje elkaar aanraakte en zo konden ze elkaar dus stiekem zien. Tot dat natuurlijk haar vader daar achter kwam... en de rest vertellen we maar niet, om het een beetje romantisch te houden. In dit steegje moet je op de 3 trap gaan staan en dan elkaar een kus geven om zo 7 jaar geluk te hebben. Bij gebrek aan onze lieve mannetjes hebben we maar elkaar omhelst en een kus op de wang gegeven. Hopen dat dit ook werkt...

Aan het einde van de dag gingen we naar de botanic garden net even buiten het centrum. Hier was op dat moment een bruiloft aan de gang. Na rondgelopen te hebben in de tuinen en veel grappen te hebben gemaakt over hoe we de chocolade taart (ik ben nog steeds de enige die geen chocola lust natuurlijk) zouden veroveren, werden we herkent door 2 jongen die ook studeren hier aan de university.

Wat een toeval! De jongens nodigde ons uit om na het eten terug te komen voor het feest. Daar zeiden we natuurlijk geen nee tegen. Dus na wat gegeten te hebben in de stad gingen we terug. Je kan je waarschijnlijk wel voorstellen dat we ons niet helemaal op ons gemak voelde, als vreemden op een bruiloft. Maar na 100x te hebben gevraagd of ze wel zeker wisten of goed was gingen we dan maar. We werden gelijk voorgesteld aan de bruid die zei dat we lekker veel moesten drinken en dansen. Eeehh okay! Dus daar gingen we dan. Het drinken was geen probleem en na een paar (gratis) drankjes naar binnen te hebben gewerkt was ook het dansen goed te doen :)

We hebben uiteindelijk echt een super leuke avond gehad en waren natuurlijk de laatste die overbleven, met ongeveer alle vrijgezelle jongens die het reuze interessant vonden die buitenlandse meiden op de dansvloer. Om 5 uur vonden we het welletjes en namen we de taxi terug naar huis. Wat een belevenis zo'n Mexicaanse bruiloft.

De volgende dag een beetje brakjes gingen we naar San Miguel de Allende. Ongeveer 1.5 verder reiden. Dit is ook een super dorpje waar we lekker hebben rongelopen en gegeten. 's Avonds namen we weer de bus terug naar Guedalajara, wat een super weekend was dit toch weer!

Maar de week was nog niet afgelopen. Maandag werd Patty 21 en daarvoor zijn we uit eten geweest. En als klap op de vuurpijl had ze kaartjes gekregen voor Shakira!!! Dus gingen we de volgnede dat naar haar concert! Echt super cool. Na ongeveer 6 (!!!) vooroptredens en na 74 minuten (jaja, stond in de krant) te hebben moeten wachten, kwam ze dan daadwerkelijk op het podium! Ze is hier razend populair en iedereen ging helemaal door het lint. We stonden vooraan in de menigte en we stonden echt als haringen in een tonnetje. Best wel even griezelig toen idereen zo ongeveer het poduim op wilde klimmen. Maar het was echt super super gaaf!

De volgende dag had ik mn vrijwilligerswerk. Wat nog steeds goed gaat en wat steeds leuker wordt omdat je iedereen leert kennen. Af en toe ga ik mee met mensen naar centrum om daar melk uit te delen en kinderen te wegen of ik zit op kantoor wat administratief werk te doen. Deze keer ging ik weer mee naar een centrum.

Ik raakte in gesprek met een de vrouw die ons elke weeg helpt. En voor het eerst hier in Mexico werd ik daadwerkelijk even met mn neus op de grote culturele verschillen gedrukt. Ik kreeg de vraag of ik geloofde in God en toen ik eerlijk zei dat niet het geval was, vroeg ze waarvoor ik dan leefde. Eeeehh voor mezelf? In de stad merk je niet zoveel van het geloof. Je ziet mensen wel een kruisje slaan als ze langs een kerk lopen, maar vooral bij de jongeren merk je het niet echt, terwijl ze wel gelovig zijn. Maar in dorpjes die nog heel traditioneel zijn, kan je goed zien dat mensen vast houden aan hun gegloof.

Ook hadden we het over relaties. Hier is het normaal dat je na 1 jaar trouwt en samen gaat wonen. Dan krijgt je kinderen en zul je nog lang en gelukkig leven. Want scheiden is hier taboe. Je kiest voor iemand en daarmee klaar. Dus toen ik vroeg wat er gebeurde als na 2 jaar bleek dat je elkaar toch niet leuk genoeg vond en dat je toch niet zo verliefd op iemand was als je dacht. Maar dat bestaat hier niet. Je kan je man niet verlaten want je lichaam wordt dan gezien als 'onrijn'. De reden dat je trouwt is omdat de man dan mag genieten van je lichaam. En je kan dus niet uit elkaar want wat gebeurt er dan met jou? Best interessant om zo'n gesprek te voeren en je in te leven hoe het ook zou kunnen zijn.

Dat was zo'n beetje mijn week. Ik moet nu rennen want heb over een uur een afspraak om me te laten masseren. Ik heb vandaag echt enorm een toets ver*****, waar ik erg van baal. Dus even relaxen maar!

Wat ik ga doen van het weekend is zelfs voor mij nog een verrassing. Ik laat het jullie weten volgende week!

Groetjes!

PS: foto's volgen nog, nu geen tijd voor :)