Java!

Selamat siang!

Hoe gaat het met iedereen?! Met mij gaat het redelijk. Beetje moe van het vroege opstaan en het is hier bloedheet en ze hebben geen airconditioning hier, maar eindelijk wel internet gevonden wat een beeeeetje snel is dan gemiddeld! :S
Maar buiten dat gaat het uitstekend.

Momenteel ben ik weer terug in Bali. De afgelopen 5 dagen ben ik in Java geweest en dat was echt super. Het begon in Jogyakarta (ook wel Jogya genaamd). Daar ben ik 1 dag geweest en dat is ook wel genoeg om alles te zien. Het is een drukke stad, met in de hoofdstraat (Malioboro) super veel stalletjes waar ze van alles en nog wat verkopen. Het is dan ook best vervelend om daar te lopen want elke minuut word er wat aan je gevraagd. Maargoed, gewoon doorlopen maar. Ik verbleef in 'n homestay met 'n erg aardige familie. Ze konden me gelijk helpen met van alles en nog wat en binnen 1 uur had ik mn tour samengesteld.
's Avonds ging ik lokaal eten proberen, wat erg lekker was, alleen de volgende dag was mn buik erg van streek! Nu ben ik er wel aardig aan gewend. Moet nog steeds wel oppassen natuurlijk.. maar tot nu toe gaat het goed :)

De volgende dag ging ik op een tour naar 2 tempels; Bodorbudur en Prambanan. De twee populairste tempels rondom Jogya. We vertrokken om 5 uur. En je zal wel merken in de rest van mn verhaal dat ze om de een of andere reden altijd alles met zonsopgang willen zien, wat erg leuk is misschien in de zomer.. maar in het regenseizoen heb je meestal teveel wolken (en het is stil het regenseizoen nu). Maargoed.. aangekomen bij Bodorbudur snapte ik waarom het zo goed was 's morgens. De natuur eromheen was echt adembenemend. Echt super. Ik denk dat dat nog meer me aandacht trok dan de tempel. Je zag bergen op de achtergrond en heel veel groen op de voorgrond, maaro mdat het nog zo vroeg was had je mist tussen de bomen en dat gaf echt een schitterend plaatje (op dit moment stopte me camera er dus weer mee; 3e keer) Dus weer geen foto's, gelukkig ontmoette ik daar ook een nederlands meisje en als het goed is stuurt die me wat foto's toe van de week. Maar het zit allemaal in mijn herinnering gedrukt :)
Daarna reden we door naar Prambanan. Door de aardbevingen ergens vorig jaar kan je daar nu niet meer in. Je kan er nu echt alleen maar omheen lopen wat de indruk een beetje minder maakt. Sommige tempels staan echt op instorten, super zonde. Het was mooi om te zien, maar ik moet zeggen dat alleen een tempel het niet doet bij mij.. de natuur eromheen is belangrijk.
We waren begin van de middag weer terug in Jogya, goede timing want 's middags regent het meestal. En zo ook die middag. Dus ik heb lekker ergens geluncht en toen naar de mall geweest. jaja, dat hebben ze ook hier. Het is even zoeken, want het is verstopt achter duizenden stalletjes, maar ze hebben er airconditioning! Heeeerlijk :) Daar even rondgelopen en opzoek geweest naar n nieuwe camera nu toch maar... (uiteindelijk toch besloten dat ik op singapore airport even ga kijken).

Deze nacht sliep ik nog in Jogya en de volgende dag vertrok ik naar Bromo. Ik wist niet precies hoe lang het rijden was, maar we vertrokken om 9 uur en toen ik vroeg tijdens de lunch break (12.30) hoelang het nog was zei die; six.. maar hij stak 5 vingers op. Daar begon het al. Maargoed, ergens in die buurt. Uiteindelijk (een paar hartverzakkingen later)kwamen we aan om 9 uur 's avonds. Dus het was ongeveer 10.5 uur rijden en ik was blij dat we er waren (levend). Echtlevensgevaarlijk om hier te rijden! Haha, maargoed.. dat schijnt de manier van rijden te zijn.
Nadat we aan waren gekomen gingen we ongeveer gelijk naar bed, want de volgende dag gingen we de vulkaan Bromo beklimmen en natuurlijk met de zonsopgang. Eerst gingen we met een jeep naar een uitzichtpunt waar we dan de zonsopgang bekeken en de berg bromo konden zien. De zonsopgang was niet zo heel erg spectaculair, maar het was een schitterend uitzicht. Daarna reden we met de jeep naar Bromo, waar we 350 treden omhoog moesten lopen. Vanaf daar kon je de krater inkijken waar nog altijd rook uit komt. Ook was het mogelijk om om de krater heen te lopen, maar het was best gevaarlijk want dr waren geen hekken ofso. Uiteindelijk hadden we dr geen tijd voor want we moesten alweer terug naar de jeep. Dat is het nadeel van een tour..Terug naar het hotel, even lekker n warme douche nemen (want het is echt koud op die hoogte, ongeveer 4 graden, hoe koud is t nu in nederland?).
Daarna gingen we door naar het Ijen Plateau. Dat was maar 4 uurtjes rijden. Dat is ook het gebied met de koffieplantages. We hebben dan ook een rondleiding gehad door de fabriek, maar het is nu niet open aangezien het het regenseizoen is. Echt leuk om te zien en te weten hoe de koffie wordt gefabriceerd, maar ook echt zielig als je hoort hoe hard ze moeten werken in 6 maanden tijd...
Die avond bleven we slapen in n plaatsje vlakbij het Ijen plateau. En je raad het al, weer ging de wekker ergens midden in de nacht.

Het Ijen plateau is ook een vulkaan. Maar er is een groot sulphur lake in het midden en mensen werken dus ook echt daar. Het is echt ongelooflijk als je dat ziet. Mannen lopen 2 keer per dag naar boven en dan nog naar beneden
de krater in. In de krater verzamelen ze sulphur en dat sjouwen ze dan weer de hele weg terug. Het gemiddelde gewicht is 75 kilo! Niet normaal hoe zwaar en hoe lang ze daar mee moeten lopen en dat twee keer per dag! :| ik was al blij dat ik maar 1 keer omhoog moest en ik was al helemaal blij dat ik niet 4 keer het gewicht van mijn backpack mee hoefte te sjouwen naar beneden! Ongelooflijk. Als je daar heen gaat dan word het gewaardeerd als je iets koopt voor "de dragers". Het enige wat ze willen zijn sigaretten of brood, dus het kost niet zo veel om wat voor ze te kopen. De gemiddelde leeftijd is 60 jaar.. en je start als je 20 jaar bent. Dat is gewoon 40 jaar of keihard werken; ik wil dus niemand meer horen klagen over zijn job ;) Maar het is fantastisch om te zien hoe vrolijk die mensen toch nog zijn, ondanks de blauwe en bebloede schouders. En als je ze brood of een sigaret geeft blijven ze vaak ook nog staan voor je om een foto te nemen! Terwijl ik echt zo iets heb van: LOOP DOOR SNELL!
Maar het was echt spectaculair om te zien.

Hierna werd ik afgedropt in Banyuwangi, waar ik de veerboot nam terug naar Bali. Het kost echt niks om over te steken, maar je bent blij als je droog overkomt. De boten zijn hier namelijk niet zo nieuw.
In Bali aangekomen nam ik lokaal transport naar Lovina, Kalibukbuk. Het was wel vervelend om in een bus te zitten met alleen maar lokale mensen die je aan zitten te gapen.

Maar over Bali ga ik de volgende keer vertellen!

Byee bye.. X