Belice - Reisverslag uit San Ignacio, Belize van Samantha Oossanen - WaarBenJij.nu Belice - Reisverslag uit San Ignacio, Belize van Samantha Oossanen - WaarBenJij.nu

Belice

Door: Samantha

Blijf op de hoogte en volg Samantha

26 Mei 2011 | Belize, San Ignacio

Oef, wat heb ik veel te vertellen deze keer. Helaas weer ergens zonder airconditioning, maar wel gratis internet wanneer er wordt geconsumeerd. Dusss lekker koude drankjes drinken :)

Veel mensen lachen me uit omdat ik volgens hun omreis. Ik zal een kaartje toevoegen bij de foto`s zodat jullie kunnen zien hoe ik ben gegaan. Maar de weg die ik heb gereisd is het goedkoopste en ik ben nou eenmaal een backpacker, altijd zo weinig mogelijk geld uitgeven :)

Im mn laatste verslag was ik in Tulum. Hier echt een super gave tijd gehad en veel locale mensen leren kennen. Ik verbleef in Weary Travelers, dichtbij het station en super gezellig, echt een aanrader (mocht je er ooit komen :P).Vanaf Tulum ging ik naar Playa del Carmen, dat is richting het noorden, tussen cancun en Tulum in. Daar met Brazilianen opgetrokken die ik in Tulum had ontmoet (waar ze wonen) en die het weekend waren overgekomen naar playa. Echt een super gaaf weekend gehad; lekker op het strand gelegen, biertjes gedaan in Fusion bar op het strand met heerlijke live muziek (dit hotel was van een Israelische vriend van de brazilianen die ik had leren kennen en dus voor heel goedkoop veel kunnen drinken, hihi). Zelfs een gratis massage gehad, iedere buitenlander die hier komt wonen heeft wel zn eigen zaakje in wat dan ook.

De laatste dag in Mexico was ik voor het eerst blij met de `Mexican time`. Hiermee bedoel ik dat alles ipv 5 min 15 minuten duurt, zo is het hier nu eenmaal. Dus toen ik op maandag (23-05) wilde vertrekken uit het hostel om 7 uur was de man van de receptie er nog niet. Hij had zich verslapen en ik had mn waardevollen spullen in de kluis gestopt en moest dus echt wachten tot dat hij er was. Gelukkig was er wel iemand anders en die hem wakker zou gaan maken. Mijn bus vertrok om 7.20 en ik had al een kaartje gekocht. Het was ongeveer een kleine 10 minuutjes lopen en dus moest ik rond 7.10 toch wel op weg zijn. Na veel gedoe kwam meneer eindelijk beneden om 7.20, de tijd dat mijn bus dus zou gaan. Toch maar proberen en dus een beetje half rennend (met zo`n grote tas lukt dat namelijk niet helemaal) op naar het station. Daar aankomende zei de mevrouw, ja die is al weg... daar bij de balie kunnen ze je verder helpen. Gelukkig deed de vrouw bij de balie meer moeite voor me en bleek dat de bus er nog was en echt NET wilde wegrijden. Dus snel naar binnen gesprongen en zo verliet ik alsnog Playa del Carmen om 7.30, op weg naar Chetumal, vanwaar ik de grens kon oversteken naar Belice.

In Chetumal moest ik een taxi nemen naar een ander bus terminal. Mercado Nuevo, een kort taxi ritje. Daar stapte ik, na mn laatste Mexicaanse maaltijd te hebben gegeten: een Torta de pierna, in zo`n grote amerikaanse schoolbus. Best wel spannend de eerste keer een grens oversteken! Zodra ik de bus in stapte begon iedereen engels tegen me te praten.. NEEEE wat is er met dat mooie spaans gebeurd??

De grens oversteken was nog een heel gedoe. Op gegeven moment moesten we met zn alle de bus verlaten met ons paspoort. Helaas was het voor mij niet zo makkelijk als voor de meeste locale (die het waarschijnlijk voor de 1000ste keer deden) want ik moest 200 pesos betalen om het land uit te komen en ik had natuurlijk er voor gezorgd dat ik geen pesos meer over had. Dus dat had ik niet. Ik had helemaal geen geld op zak. Dus ik mocht het land niet uit. Ook de geldautomaat hadden ze toevallig de week ervoor weggehaald waardoor er ook geen mogelijkheid meer was om aan geld te komen.. uiteindelijk mocht ik geld lenen van de buschauffeur, die erg veel haast had en dus niet op mn wilde wachten. Gelukkig. Na dit gedoe gingen we terug de bus in om 200m later weer uit te stappen met onze baggage om dat te laten checken. Na dit konden we gelukkig onze weg vervolgen naar Corozal. Het eerste plaatsje in Belice. Vanaf hier ging ik naar Orange Walk waar ik heb kunnen pinnen en het geld heb kunnen terug geven. Ik wilde vanaf hier verder naar Sartenaja en gelukkig stond geluk aan mijn kant vandaag want 5 minuten later kwam de laatste bus die kant op. Het is een klein vissersdorpje en er gaan maar erg weinig bussen hierheen.

In Sartenaja verbleef ik op een boederij. De mango lagen hier voor het oprapen, heeeeerlijk! Verder was mijn kamer een kleine cabana met grote gaze ramen. Aan de ene kant liepen kippen en aan de andere kant zag ik de koeien. Als ik de deur uitliep stapte ik zowat op een mango, geweldig hier! Ook het dorpje is prachtig. Aan het mooie blauwe water en erg rustig. Als je hier rijd op je fietsje zegt iedereen je gedag, echt gezellig! Ik heb hier heerlijk kunnen bij komen van het weekend en ben 2 nachten gebleven, mede omdat er alleen bussen `s morgens reden. Om 6.30am was de laatste bus terug richting Orange Walk en die heb ik dus ook moeten nemen op woensdag. Die dag ook de tour naar Lamanai gedaan. Lamanai zijn maya ruines en je komt daar met een boottocht door de Jungle. Erg indrukwekkend met al de natuur en diertjes om je heen en ook heeerlijk om op zo`n boot deur de boesboes te cruizen in de zon :) Helaas zat ik alleen maar met Amerikaanse stelletjes wat het een beetje saai maakte, maar ik heb me prima kunnen vermaken met de bestuurder van de boot. Een gozer die jugo heet, wat in het spaans `sap` betekend, best zielig hihihi..
Tijdens de tour op het water werd ik door een paar locale gozer geroepen: `Hey white girl!` Najaaaaa, ik zeg toch ook heeeee zwarte jongen! haha, ik moest er wel om lachen en zij gingen zich toen helemaal uitsloven met mooie sprongen in het water maken vanaf de brug.. bravo, bravo.

Iedereen is hier erg aardig. Ze willen je met alles helpen en ook al vind ik het af en toe een beetje creepie, met de gedachten van: wat willen ze van me, ze hebben (bijna) allemaal goede bedoelingen. Wat ik alleen echt mateloos irritant vind is dat iedereen hier engels spreekt. De officiele taal is engels, maar wat ze hier onderling spreken heet Creole. Een beetje gebroken engels en als je goed luisterd kan je er wat van verstaan. De meeste mensen in het noorden spreken ook Spaans, maar hoe verder naar het zuiden je gaat hoe minder mensen dat kunnen spreken. Een ander irritant trekje is het sweety, darling, honey woordje. Blegh...

In school word les gegeven in het Engels, officieel, maar in veel scholen wordt een beetje een combi gesproken van alles. Als ik spaans spreek tegen de mensen wordt ik een beetje raar aangekeken en dus hou ik het tegenwoordig maar even bij het Engels.

Na de tour ben ik in Orange Walk gebleven en ook hier ben ik rondgeleid door een locaal iemand die ik had leren kennen tijdens de tour. Het is veel leuker om een dorpje op zo`n manier te leren kennen en daarbij kom je veel te weten over de cultuur en andere dingen waar je eigenlijk misschien het liever niet over zou hebben gehad...

Vanmorgen vertrokken met de bus van 8u. Ik werd vanaf mn hotel begeleid naar de bus, mensen willen nou eenmaal graag helpen. De bus richting Belize city, waar ik snel ben overgestapt. Wat een stad zeg. Ik ben er 15 minuten geweest, rond het station met veel bewaking en daarom is het ook `veilig` maar ik zou hier niet willen blijven. HEeeel veel gangs, eigenlijk een beetje amerikaans maar dan armer. Verschrikkelijk. Gelukkig was ik met een andere jongen uit Amerika die ik in de bus had leren kennen en dus konden we samen overstappen :)

Nu ben ik in San Ignacio. Een klein dorpje vlakbij de grens met Guatamala. Het is een toeristisch stadje en opzich wel gezellig.. maar morgen ochtend vertrek ik richting Guatamala. Belize is duur en ik mis mn spaans... Nu onder het schrijven van deze blog in een restaurantje naast mn hotel, wordt ik uitgenodigd door een paar mexicanen om mee te gaan karaoke vanavond... dat wordt wat :S hahaha. Hoe makkelijk gaat het om mensen te leren kennen.

Ik denk dat dit het wel zo`n beetje was. Weer een heel verhaal geworden. Het volgende verslag komt van Guatamala. Hopelijk kan ik daar ook weer skypen, want skype hebben ze hier verbannen in belize, echt bizar.
Is even kijken of deze oversteek me makkelijker afgaat :) ik weet iig dat ik om belize te verlaten 40 belize dollars moet betalen, dat gaat me natuurlijk geen 2e keer overkomen!

Ik hoop dat jullie hebben genoten van mn verhaal. Ik heb eigenlijk nog veeeeeel meer te vertellen, maar helaas komen al die kleine dingetjes die ik mee maak niet echt over. Zoals vanmorgen, toen ik in de bus richting san ignacio wilde stappen had ik de keuze uit 2 bussen: 1 bus deed er iets langer over maar was goedkoper en de andere bus was dus iets duurder en 15 min sneller... dus toen ik koos voor de goedkopere optie zeiden ze: owja, de andere bus heeft ook airconditioning.. had dat eerder gezegd! Haha, al mn spullen weer gepakt en overgestapt naar de ander.. hihi, heerlijk even niet zweten!!

Okayyyy.. tot de volgende keer!

PS ik ga snel proberen mn foto`s up te loaden, maar dat duurt altijd zo langggggggggg

  • 27 Mei 2011 - 04:03

    Sita:

    Je hebt weer heel wat beleeft,je moest denk ik wel weer wennen aan het engels?
    Ik geniet elke keer weer van je verhalen
    Je zou er wel een boek over kunnen schrijven
    veel plezier in Guatamala.
    Groetjes Sita

  • 27 Mei 2011 - 08:07

    Mary:

    Hoi Sam,
    wat heb je er weer een leuk verhaal van gemaakt,
    het is heerlijk om het allemaal te lezen.
    Je maakt wel veel mee maar beleeft ook heeeeeel veeeeel!
    Veel plezier in Guatamala, blijf goed opletten en pas goed op jezelf

    Liefs en knuffels
    Mary

  • 27 Mei 2011 - 19:43

    Bernadette En Rinus:

    Hoi Sam,
    Wat een verhalen weer, je hebt weer heel wat meegemaakt. Als je het niet opgeschreven zou hebben zou je het nooit meer achter elkaar na kunnen vertellen. Eigenlijk fijn dat je steeds mensen ontmoet waar je even leuk mee op kunt trekken. Dat gaat denk ik alleen maar als je reist zoals jij dat doet. Het is hier in Nederland erg droog: er is dit voorjaar een droogterecord en het aantal zonne-uren heeft ook alle records gebroken. Ze sproeien de dijken, omdat die anders gaan scheuren. Verder is hier alles prima.
    Groetjes, Bernadette en Rinus.

  • 13 Juni 2011 - 13:19

    Sylvia:

    Je maakt ook echt van alles mee daarzo. En trouwens, zo blank ben je helemaal niet meer ;)
    Als ik dit weer zo lees vind ik het allemaal zo dapper! Zo creepy om in je eentje al die dingen te moeten regelen en meemaken... maar stiekum ben ik ook wel een beetje jalores hoor ;)

    Liefs!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Samantha

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 331
Totaal aantal bezoekers 96449

Voorgaande reizen:

02 Januari 2011 - 01 Juli 2011

Exchange Mexico, Guadalajara

21 December 2009 - 04 Januari 2010

Visit friends in Switzerland

10 September 2007 - 17 Juli 2008

Mijn kleine wereldreis

26 Maart 2013 - 30 November -0001

Following my dream - Emigreren!

Landen bezocht: